Apaçık Radyo

İklim değişikliği, bir kavram olmanın ötesine geçip hayatımızın her alanına sızmış durumda. Isınma ve kuraklık, sadece ekosistemleri değil; yaşamın ölçüsünü, dünyanın nabzını ve varoluşun dengesini bile değiştiriyor.

ABD’de “Krallara Hayır” pankartları altında buluşan milyonlar, bir kez daha bize şunu hatırlattı: Demokrasi, halkın sessiz kalmadığı anlarda, susturulmadığında nefes alır.

Yıkımın, savaşın ve kaybettiklerimizin arasında ‘Neden yaşadığımız cenneti korumuyoruz?’ sorusu, artık her zamankinden daha yüksek sesle yankılanıyor. Belki de mesele, daha iyi bir yer aramak değil; elimizdekinin değerini hatırlamak, korumayı yeniden öğrenmek.

Eski dost sesler, yeni hikâyeler ve taptaze başlangıçlarla, anlatmak hâlâ umudun en güçlü hali. Apaçık Radyo, 62. Yayın Dönemi ile bir kez daha çoğul seslerin ortak yankısına dönüşüyor.

Gazze’de süregelen soykırıma acil insani yardım çağrısıyla yola çıkan ve İsrail güçlerinin baskınıyla durdurulan Global Sumud Filosu, ablukaya karşı çıkan, direnen, sebat eden en büyük sivil misyon olarak tarihe geçti.

ABD, Fransa, İngiltere, İtalya, İspanya, Portekiz ve İskandinav dünyasında aşırı sağın yükselişi adım adım ve anbean devam ederken, hayatı savunmak için sağlam ve dik durmamız lazım.

Memlekette ve hatta dünyanın birçok yerinde süregelen adaletsizliklerle milyonlarca insanın iradesi aşağılanıyor, yok sayılıyor, ifade ve fiziksel hürriyeti kısıtlanıyor. Bu cürüme karşı tek yol ise tavır almak, dayanışmak, yanlışa ortak olmamak.

İsrail hiçbir uluslararası hukuk kuralını dinlemeden Gazze’de soykırıma devam ediyor. Uluslararası sistemlerin işlevsiz kaldığı bir dönemde, dünyanın barıştan yana olan güçleri, savaştan yana olanların karşısında ve “tarihin doğru tarafında” olmak için yola çıktı.

Hafta boyunca dünyanın muhtelif yerlerinde tahakkümün her biçimine karşı sesini yükselten aktivistlerin, kadınların ve gençlerin kararlılık ve azimle sürdürdükleri direnişlerine tanıklık ettik.

Şiddet ve ‘güvenlik’ söylemi kişisel olanı görünmez kılıyor. Édouard Louis’nin dediği gibi, bugünün tanıkları olarak gördüğümüzün yükünü taşımakla ve ‘ben’ diyen her sesin, yıllardır susturulanların ‘ben’ine alan açtığını hatırlamakla yükümlüyüz.

İnsan eliyle başlayan yangınlar, doğal nedenli yangınlara kıyasla çok daha geniş alanları etkiliyor. Artık sadece yangın sayısı değil, etki alanı ve tahribatı da büyüyor; dünyamız mega yangınlar çağına girmiş durumda.

Korkunç tezatların olduğu bir dünyanın içerisindeyiz: Bir yandan, Nazilerin 80 yıl önce uyguladığı sistematik soykırımı, günümüzde benzer biçimde Filistin’de uygulayan bir ülke; öte yandan, isminde bile uzlaşmaya varılamayan bir ‘terörsüz Türkiye’ ya da ‘çözüm/barış’ süreci, Suriye’de cereyan ede

İklim Kanunu, bu haliyle doğayı ve toplumu koruyacak güçlü bir çerçeve sunmaktan çok uzak; etkili mücadele için gereken temel unsurlar ya eksik ya da hiç yok. Oysa gerçek bir iklim yasası, sadece kâğıt üstünde değil, yaşamın her alanında adaleti ve geleceği gözetmeli.

Yaz aylarının vazgeçilmezi, ihmal ve kasıt silsilesi bu yıl da kendini tekrarlıyor: Yanıyoruz. İklim krizinin tüm şiddetiyle kendini gösterdiği bu gezegende, kalbimiz artık buna ne kadar dayanabilir?